Συχνά στη ζωή μας κάνουμε μια νέα αρχή όπως συνηθίζουμε να λέμε. Κι εκεί ξεκινάμε νέες διαδρομές... αναπτύσσουμε νέες ιδέες... συναντάμε νέες προκλήσεις, αλλά και νέα πρόσωπα! Και προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Σ'αυτές τις μεταβατικές περιόδους αναθεωρούμε απόψεις για καταστάσεις κι άτομα. Μας λείπουν οι δικοί μας άνθρωποι και οι ώρες που ξοδεύαμε μαζί τους. Ίσως τους αναζητάμε στο πρόσωπο των νέων ανθρώπων που μπαίνουν στη ζωη μας κι ίσως παράλληλα να πιστεύουμε πως δν θα βρούμε κτ τέτοιο σ'αυτούς... Όμως υπάρχουν στιγμές που διαψευζόμαστε και σ'αυτό γιατί υπάρχουν άτομα που θα μας εκτιμήσουν και θα εκτιμήσουμε, άτομα που θα μας κάνουν το κλικ και θα αισθανθούμε ότι μπορούμε να προωρήσουμε μαζί! Άτομα που απ'την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι θα σου κρατήσουν το χέρι στη νέα αυτή βόλτα, ατομα που θες να τα πείσεις να σου κρατήσουν το χέρι κι άλλα που ενώ δεν το περιμένεις έρχονται αργά ή γρήγορα και σου πιάνουν από μόνοι τους το χέρι....! (ε,η Λερναία Ύδρα πολλά κεφάλια, εμείς πολλά χέρια σε τέτοιες στιγμές της ζωής μας, πώς να το κάνουμε τώρα..?!?!! xD) Υπάρχουν βέβαια και άτομα που θα σε κάνουν να σκεφτείς και πάλι πως "όσους περισσότερους ανθρώπους γνωρίζεις τόσο περισσότερο αγαπάς το σκύλο σου", αλλά μ'αυτούς είναι το πιο απλό: τους αφήνεις στην άκρη, στη δική τους νέα ζωή κι όχι στη δική σου! Και σίγουρα θα υπάρξουν και πρόσωπα με τα οποία θα εχεις μια τυπική σχέση κι ενα χαμογελαστό γεια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως εχουν κάτι λιγότερο απ'τους άλλους που διάλεξες ή πρόλαβαν να καθήσουν δίπλα σου..εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις τι θα φέρει ο χρόνος! ;)
Σ'αυτά τα νέα πρόσωπα λοιπόν βλέπεις τη συμπάθεια, την κατανόηση, την αποδοχή.. ή και όχι! Προσπαθείς όπως και να εχει να δημιουργήσεις ένα νέο κόσμο, μια νέα ζωή που θα νιώθεις αγαπητός και προστατευμένος... Δημιουργούνται κλίκες με ή χωρίς εσένα, παρέες που μια είναι έτσι και μια αλλιώς κι εσύ κάπου εκεί προσπαθείς να ισορροπήσεις και να ξεχωρίσεις άτομα, που καμιά φορά όμως έχουν επιλέξει πρώτοι μερικούς άλλους κι εσύ δν ξέρεις αν προχωράς καλά κι αποτελείς ένα απ'τα φιλικά τους άτομα ή όχι κι απλά είσαι ένα άτομα από μια μεγάλη παρέα...κι εκεί είναι που σου λείπει η δικιά σου παρέα και οι δικοί σου κοντινοί, καλοί κι αγαπημένοι φίλοι... εκεί είναι όμως κι ότι αυτά τα νέα άτομα θα σου πουν μια κουβέντα σε ανύποπτο χρόνο και θα σε κάνουν να χαμογελάσεις, να νιωσεις όμορφα...ότι άξιζε τον κόπο κι ότι εσύ ο/η ίδιος/ια αξίζεις πολλά, που μάλιστα κάποιοι λίγοι το αναγνωρισαν εύκολα! Και γεμίζεις χαμόγελα, αισιοδοξία και δύναμη να συνεχίσεις, παρ'ότι αγαπημενα άτομα βρίσκονται μακριά και η επικοινωνία με τον ένα ή άλλο τρόπο δε σας αρκεί...γιατί διαισθάνεσαι ότι βαδίζεις καλά κι ότι μπορεί να μην βρίσκεσαι με άτομα που ξέρεις, αγαπάς κι εκτιμάς χρόνια τώρα, αλλά μπορείς να βρεις μερικά ακόμα για τα οποία ίσως νιώσεις τα ίδια αισθήματα κάποια μέρα μετά από καιρό, όταν μια νέα αρχή σας χτυπήσει κι εσάς-αυτή τη νέα τώρα παρέα-την πόρτα... :)
σίγουρα η νέα αρχή είναι δύσκολη στην αρχή, ειδικά όταν αφήνουμε ανοιχτές υποθέσεις με το παρελθόν. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά, όταν γίνεται...είναι υπέροχη. :)
δυσκολες οι νεες αρχες.
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει το ρητό "κάθε αρχή και δύσκολη" αλλά δεν με βρίσκει σύμφωνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ θα έλεγα κάθε αρχή και νέες προοπτικέ.καλές, κακές, δεν έχει σημασία, όπως λες_σημασία έχει τι θα αφήσουν στο τέλος_ελπίζω να σου αφήσουν γεύση κεράσι!