Συχνά πυκνά με πιάνειένα άγχος για το τί θα κάνω και πότε, αν θα προλάβω, πώς θα εξελιχθεί το καθετί και πάει λέγοντας... Φαντάζομαι όλοι, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο, το περνάνε αυτό σε κάποιες φάσεις της ζωής τους. Μπορεί να έχει σχέση με δουλειά, παρέες, σχέσεις, οικογένειαμ διάβασμα, ταξίδια, καθάρισμα, συναντήσεις, κουβέντες...δλδ είτε με πολύ απλά είτε με πολυπλοκότερα "πράγματα". Ωστόσο, αυτό δε μας εμποδίζει. Για όλα έχουμε τον τρόπο μας α αγχωθούμε και ν'αρχίσουμε να κάνουμε σενάρια..τα οποία σίγουρα είναι πιθανά! Γιατί όμως, πάντα, το μυαλό μας να πάει στο κακο?? Θα μου πείτε ότι έτι, όταν έρθει τελικά το καλό, χαιρόαμστε παραπάνω! όμως μέχρι να έρθει τι γίνεται?! κι αν δεν ερθει..?!?? Και κάπου εδώ αποκτά νόημα κι ο τίτλος!! Αν είναι να σκεφτόμαστε κάτι και να εξετάζουμε πιθανότητες, φυσικά και θα σκεφτούμε και τα καλά και τα άσχημα, ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι. Έχοντας όμως μια θετικη κι αισιόδοξη σταση, νιώθουμε χαρούμενοι, ήρεμοι, περναμε ωραία και μεταδίδουμε την αίσθηση αισιοδοξίας και στους γύρω μας! Και-πού ξέρεις?!-μπορεί να γίνουν όλα όπως τα φανταζόμασε...με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Αλλά κι αν όχι, θα έχουμε περάσει καλά κι όχι μέσα στο άγχος και στη μιζέρια της απαισιοδοξίας!!\
-->Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
άλλο ο ρεαλισμός κι άλλο η απαισιοδοξία. Επίσης, σίγουρα κάποιος που σκέφτεται τ'αρνητικά θα πάρει προφυλάξεις κι ίσως χειριστεί καλύτερα καταστάσεις, όμως και πάλι υπάρχει διαφορά στον υποψιασμένο και τον απαισιόδοξο.
Γι'αυτό λοιπόν, μπορεί ο απαισιόδοξος στο τέλος να ε΄χει δίκιο, όμως ο αισιόδοξος θα είναι αυτός που πέρασε καλύτερα !! :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου