Θεωρία Νο110: Αντίπαλος του καλού είναι το καλύτερο

Μπορεί από μικροί να μάθαμε ότι το καλό προσπαθεί κ πρέπει κ τελικά νικάει το κακό που είναι ο βασικός του αντίπαλος, όμως επίσης μάθαμε ότι φιλώντας ένα βάτραχο αυτός γίνεται πρίγκιπας και άλλα τέτοια πετυχημένα!
Εγώ λοιπόν πλέον γνωρίζω καλά πως ο "αντίπαλος" του καλού είναι το καλύτερο κι όχι το κακό. Γιατί ο καλός ήδη ξεχωρίζει από τον κακό, αλλά αυτό που του λείπει είναι να φτάσει ή και να ξεπεράσει τον καλύτερο.
Είσαι αρκετά καλός για να βρεις δουλειά, αλλά εάν υπάρχει καποιος καλύτερος θα την πάρει αυτός! Είσαι αρκετά καλός σε κάτι συγκεκριμένο, αλλά εάν υπάρχει κάποιος καλύτερος θα προτιμήσουν αυτόν! Και ναι, δε λέω, δε γίνεται να είσαι ο καλύτερος σε όλα- έκαστος στο είδος του βρε αδερφέ(να, σαν τον Λουμίδη)! Μπορείς όμως να ξεπεράσεις απλά το καλός και να προσεγγίσεις το καλύτερος σε αυτό που σε ενδιαφέρει... είναι στο χέρι σου όμως, δε θα έρθει μόνο του! ...Όταν αφήνεις κάτι σε αφήνει κι αυτό...
Μπορεί η κάθε επιτυχία να είναι προϊόν της τύχης, όμως είναι καθαρά αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας. Τουλάχιστον αυτό μου έμαθε εμένα ο πατέρας μου. Και κάθε φορά που νιώθω αρκετά καλή σε αυτό που κάνω το θυμάμαι και λέω στον εαυτό μου ότι δεν αρκεί το καλό κι αυτό που πρέπει να κερδίσει μέσα από προσπάθεια είναι το καλύτερο ;)

[ Αν θες πες το και "πρόκληση για εξέλιξη" ]