Θεωρία Νο128: Εμένα οι φίλοι μου είναι...

...άτομα που με καταλαβαίνουν από κοντά ή μακριά κι ακόμη κι αν δεν τους μιλήσω ξέρουν τι με βασανίζει. Και ξέρουν να μου το εξηγήσουν, ώστε να το δεχτώ και να μην το κρύβω άλλο απ' τον εαυτό μου. Ξέρουν να με κάνουν να (χαμο)γελάσω με μια τους φράση ακόμη κι αν λίγα δευτερόλεπτα πριν ήμουν χάλια. Είναι άτομα που όταν θα κυλήσει ένα δάκρυ απ'το μάτι μου θα βρεθούν δίπλα μου σε χρόνο dt και θα μου δώσουν 2 επιλογές: "σκούπισε τα δάκρια κ σηκω τώρα ή θα σε σηκώσω μαζί με την καρέκλα εγώ!"...όταν θέλω να τρέξω μακριά ενώ πρέπει να μείνω και να πολεμήσω θα μου δώσουν πάλι 2 επιλογες: "ή κάθεσαι εκεί που είσαι ή σε δένω χειροπόδαρα και δεν κάνεις ρούπι, θες-δε θες!" . Εμένα οι φίλοι μου είναι άτομα που, ενώ ξέρουν ότι μπορεί να κάνω λάθος και μου το λένε, θα με στηρίξουν κι εμένα και το λάθος μου μέχρι τέλους. Κι εκεί στο τέλος, θα βρεθούν για να κάνουμε τη νέα αρχή...μαζί. Ξανά και ξανά και ξανά.