Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν απ'τη ζωή μας κι εμείς αντίστοιχα σε άλλων...έτσι αλλάζουν οι θέσεις όλων μας στο ταμπλό της ζωής!
και ξαφνικά δεν ανήκεις πια εκει...χωρίς καν να είναι επιλογή σου...!! και βλέπεις άλλους στη θέση σου ή σε μια θέση που θα μπορούσε να είναι η δική σου και ένας κόμπος δημιουργείται στο στομάχι σου! ίσως και μια μικρή δόση ζήλειας..κι έπειτα ξαναθυμάσαι: δεν ανήκεις πια εκεί..και προσπαθείς να το δεχθείς και να συμβιβαστείς..αλλά γιατί πάλι να συμβιβαστεις?!?
ίσως γιατί εκ των πραγμάτων δεν ανήκεις πια εκεί...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
με εκανε να ανατριχιασω.
ΑπάντησηΔιαγραφήθλιβερη αληθεια.δεν ανηκεις πια εκει αρα γιατι να συμβιβαστεις? δεν ανηκεις πια εκει.
ξέσπασμα της στιγμής αλλααα καμιά φορά αυτά ίσως κρύβουν τη μεγαλύτερη αλήθεια! :/
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ξεσπασματα ειναι τα καλυτερα απολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι πολυ ωραιο κειμενο και το κραταω στο πισω μερος του μυαλου μου. :)
μην τ κοιτας ομως με θλιψη.
δεν ανηκεις πια εκει, αρα ανηκεις καπου αλλου.
ολοι ανηκουμε καπου.
δες που ανηκεις ΤΩΡΑ.
δεν το βλέπω αρνητικά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήίσα ίσα νομίζω πως βοηθάει να το ξέρω ότι δεν ανήκω πια εκεί ! αρκεί να ξέρω που ανήκω βέβαια...κι εγώ κι εσύ κι ο καθ1! και το καλύτερο είναι πρώτα να ανήκεις στον εαυτό σου! και τώρα και μετά και για πάντα
γιατί δεν έχω σχολιάσει σ'αυτό???????!??!?την θυμάμαι αυτή τη φράση..... ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή