Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Θεωρία Νο25: Καλοκαιρινές διακοπέςςς για παντααααα !

Kαταρχάς συγγνώμη για την ασπλαχνη εγκατάλειψη του blog μου, αλλά η έμπνευσή μου είχε αρχίσει διακοπές πριν από εμενα...!!

summer photography Pictures, Images and Photos

Τελειώνει και ο Ιούλιος λοιπόν και θα μπούμε στον τελευταίο μήνα καλοκαιριού...με γεμάτες μπαταρίες λόγω διακοπών, γνωριμιών, βουτιών, καλοπέρασης ! Και είμαστε έτοιμοι να τις ξανααδειάσουμε στο river party, σε 3ημερα κι άλλων διακοπών αλλά ταυτόχρονα να τις ετοιμάσουμε φουλ γεμισμένες για το νέο χειμώνα που θα έρθει...που δεν ξέρουμε πού και πώς θα μας βρει,αλλά μας αρέσει αυτή η πρόκληση!

Προς το παρόν, ερωτευμένη με τη Σκιάθο και με πολύ κόσμο από εκεί! Εξάλλου αυτοί οι έρωτες, από μακρυά ή έστω των 2-3 ημερών από πιο κοντά, είναι οι καλύτεροι ! :D

heart watermelon Pictures, Images and Photos

το θέμα είναι όταν γυρνάς σπίτι...στην καθημερινότητα...στην γκρίνια, στη βροχή... και φυσικά στο facebook, όπου δεν μπορείς να αντισταθείς στο να ψάξεις τα νέα και τις φωτό κάποιων συγκερκιμένων ατόμων! και εκεί που έχεις φουλ διάθεση, έχεις περάσει υπέροχα(χωρίς να σημαίνει ότι δεν σκεφτόσουν αυτά τα άτομα!) βλέπεις κάτι, αρχίζεις να θερμαίνεσαι, να τσατίζεσαι, να ταράζεσαι, το στομάχι σου πάει πάνω κάτω και θες να αρχίσεις ν πετάς ό,τι βρεις μπροστά σου να ξεθυμάνεις! απ΄την άλλη σκέφτεσαι ότι μπορεί ν έκανες κι εσύ τέτοια και χειρότερα στις δικές σου διακοπές! Μετά, συνειδητοποιείς ότι πρέπει να χαλαρώσεις... ότι τίποτα δεν τελειώνει έτσι εύκολα, άρα και οι διακοπές σου με τη διάθεσή σου στα ύψη της! Αποφασίζεις λοιπόν να γράψεις ένα καινούριο ποστ με καλοκαιρινή, ανεβασμένη διάθεση-όπου βέβαια θα υπάρχει και μια θέση για την κλασσική, αιώνια αγάπη σου που πάντα με τον έναν ή άλλον τρόπο σε κάνει να γράφεις γι'αυτή!- και έπειτα θα ντυθείς, θα ετοιμαστείς για μια όμορφη βραδιά στην πόλη σου πρωτού την ξανααφήσεις για νέες εμπειρίες...

...και κάπως έτσι, μ'ένα μεγάλο χαμόγελο, σας καληνυχτώ και σας εύχομαι καλό καλοκαίρι και υπέροχες διακοπές! και φυσικά, να είναι το καλοκαίρι σας !!!


Let's go... !
summer Pictures, Images and Photos

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Θεωρία Νο24: πέντε επιστολές..

Σκορπισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψω…
δεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξω…
Σκορπισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψω
δεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξω
Δεν προσπαθώ να σώσω οτι ζήσαμε μαζί
δε ζητάω άλλη ευκαιρία ή μια δεύτερη αρχή
Είναι δύσκολο για μένα πρέπει να το συνηθίσω
τα όνειρα που κάναμε μου λένε να τ' αφήσω
Αυτές οι αναμνήσεις το χέρι μου κρατάνε
λόγια που ειπώθηκαν που την καρδιά μου σπάνε
Τελειώνει ο χειμώνας και η άνοιξη κοντεύει
το θάρρος που δεν είχαμε τώρα μου περισσεύει
τώρα που ο καθένας μόνος του τον δρόμο του τραβάει
απορώ ποιός απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει
Ποιός απ' τους δυό μας έχει φταίξει πιο πολύ
όσο έφταιξα εγώ, έχεις φταίξει και συ
λένε έτσι στο τέλος τα φέρνει η ζωή
έτσι προσποιήσου πως δεν υπάρχει πληγή

Μπορεί να μην το θέλω μα μού 'ρχονται αναμνήσεις
μου 'χες πει θα είμαι εδώ όποια στιγμή με ζητήσεις
Μα τις στιγμές που σε ζητούσα εσύ ήσουν απών
και όταν με ήθελες εσύ εγώ δεν ήμουν παρών
το χες πει αρρωστημένο το χες πει καρναβάλι
και μην πεις οτι μόνος μου τα σκέφτηκα πάλι
ότι κάναμε μαζί στο τέλος το σκοτώσαμε
σώθηκαν οι στιγμές δεν επιβιώσαμε
κάτι πήγε στραβά και τους θεούς θυμώσαμε
περήφανα και ψυχρά, μόνοι το τελειώσαμε…

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει…

Καλοκαίρι έχει έρθει και γω μόνος μου θυμάμαι
πόσο ψεύτικα ήταν όλα, λόγια δε μετράνε
απορώ αν μια φορά μου ‘λεγες την αλήθεια
ή δικές μου εφευρέσεις τα δικά σου παραμύθια,
απορώ αν μια φορά κατάλαβες τι έχω
ή δε το ‘ψαχνες πολύ γιατί όλα μαύρα τα βλέπω,
θέλω ακόμα να μου λύσεις άλλη μία απορία
πες μου αν σου περισσεύει ακόμα λίγη αδιαφορία
που να θέλεις να μου δώσεις λίγη ακόμα αχαριστία
αλλά καμιά φορά μιλάς και εσύ με την απελπισία
ξέρω καταδικασμένη απ' την αρχή η ιστορία
ποτέ δεν το μετάνιωσα κι ας είναι μαλακία
ξέρω ήταν σχέδια που έκανες στο μυαλό σου
και άδεια καλοκαιρινή πήρε ο γυρισμός σου
ίσως συναντηθούμε ξανά εγώ κι εσύ
ίσως ξαναβρεθούμε πάλι σε κείνο το νησί
ίσως σε κάποιον άλλον τα ίδια με μένα να λες
γι’ αυτό παίρνω την μοναξιά μαζί και πάμε διακοπές

Κάπου σε είδα πριν μέρες κρύφτηκα ν μη με δείς
ηθικά μη μου μιλήσεις λόγια άσχετα να πεις
στο 'χα πεί θα είμαστε ξένοι, μου χες πει θα μαστε εντάξει
πιο καλά που έγινε έτσι κι ας αργεί για να χαλάσει
ήσουν χαρούμενη και έτσι να είσαι πάντα
ελπίζω όμως να ακούς πότε πότε την μπαλάντα
εκείνη που ακούγαμε τη μέρα τη δικιά σου
έφτασε το φθινόπωρο και τα γενέθλια σου
γι’ αυτό σου γράφω για να πω χρόνια πολλά σου
σου εύχομαι να γίνουν όλα τα όνειρα σου
κι αν δεν είμαι μέσα, πια καθόλου δεν πειράζει
ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΕΙ

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει…

Έχω ακόμα πολλά που θέλω να σου γράψω
Νοιώθω πως δεν άλλαξα και ούτε ποτέ θα αλλάξω
όμως το τελευταίο που σου στέλνω είναι γράμμα
και μάθε καλά άλλο ένα πράμα
αν και έχει περάσει απ' τα αντίο ένας χρόνος
δε θέλω συντροφιά γουστάρω που 'μαι μόνος
κι αφού ακόμα απάντηση δεν έχω πάρει
θα φταίει που δοκιμάσαμε με πειραγμένο ζάρι
θα φταίει που κυνήγησα κάτι καλά κρυμμένο
βαρέθηκα όμως θαύματα ακόμα να γυρεύω
κι αφού ούτε ένα όνειρο δεν μου έκανε την χάρη
ας φύγουνε όλα μακριά ο διάολος να τα πάρει
μάλλον δεν έκανα εγώ για τέτοιες καταστάσεις
ούτε μπορούσα να σταθώ σ' αυτές τις περιστάσεις
δεν ξέρω ποιό ήταν τελικά από όλα το καλό μου
μα ξέρω έπαιξες καλά με τον εγωισμό μου
δε γράφω τίποτα άλλο ο χρόνος θα δικάσει
τις λύπες μας και τις χαρές θα τις ξαναπεράσει
θα βρει άλλο τρόπο για πει την ετυμηγορία
και με μοναξιάς ποινή θα λήξει η ιστορία
κλείνοντας να προσέχεις τίποτα άλλο μη σε νοιάζει
εσύ να σαι καλά για τα άλλα δεν πειράζει
κι αν βρεις κάτι διαφορά εμάς να σου θυμίζει
κόψτου αμέσως τα φτερά καθόλου μην ελπίζει

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει...