Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Θεωρία Νο120: γυναίκες, παιδί μου!!!

Ναι, οι γυναίκες ερωτευόμαστε με τα αυτιά... καλά το έχετε καταλάβει! Ευτυχώς, δυστυχώς, δεν ξέρω! Χαιρόμαστε που το ξέρετε και μας γεμίζετε με γλυκόλογα και τρυφερότητες, μέχρι που συνειδητοποιούμε ότι ίσως όλα αυτά είναι μόνο και μόνο για να μας "ρίξετε", να νιώθουμε καλά και να είμαστε ανυποψίαστες! Και τότε θυμόμαστε ότι δε μετράνε τα λόγια, αλλά οι πράξεις.. και θέλουμε, αντί για μπλα μπλα, απλά πραγματάκια που δείχνουν αυτά που θα λέγατε! Και λέμε ότι δίκιο έχουν οι άντρες, απλή λογική 1+1=2, με θελει, το δείχνει όταν θέλει κι όταν χρειάζεται χωρίς πλεονασμούς και το εκτιμάω που δεν είναι όλη την ώρα μεσα στα μέλια... όμως για μια στιγμηηηη! Άμα με θέλει γιατί δε μου το λέει?! γιατί έχει κόψει τα υποκοριστικά και τις τρυφερές εξομολογήσεις μέσω τηλεφώνου..?!?? Πού είναι τα λόγια που δείχνουν αυτά που νιώθει για μένα...?! κ.ο.κ.
Και μετά έρχεται ο καψερός ο άντρας και σου λέει "αποφάσισε τι θες!!" και τον κατηγορείς κι από πάνω που βιώνει αυτό που λέμε "άβυσσος η ψυχή της γυναίκας"...  Τί να πεις....?! Γυναίκες, παιδί μου!!!!!

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Θεωρία Νο119: a real man make other women jealous of his girl

Κι εμένα μ' αρέσει να το παίζεις ο δύσκολος κι ο σκληρός της σχέσης, αλλά να... μ'αρέσει λίγο παραπάνω, ενώ το κάνεις να ξεχνιέσαι και να μου πετάς και κανένα γλυκόλογο, καμιά αγκαλιά ή και κανένα παθιασμένο φιλί! Και σαν ανόητο κοριτσάκι κι εγώ, θέλω να σκεφτείς μόνος σου να με πάρεις τηλέφωνο για ν'ακούσεις τη φωνή μου (όπως θέλω εγώ πολύ ν' ακούσω τη δική σου) ! Να δεις τί κάνω, πώς περνώ τη μέρα μου...κι έτσι απλά να μου φτιάξεις το κέφι!

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Θεωρία Νο118: καυτό νερό

Ανάβεις θερμοσίφωνα και περιμένεις με ανυπομονησία... Εν τέλη, φτάνει η πολυπόθητη ώρα, γδύνεσαι και μπαίνεις κάτω από το ντουζ... το νερό χλιαρό κι έπειτα ζεστό, σε ανακουφίζει, σε ηρεμεί, σε ξεκουράζει...είναι αυτό που χρειαζόσουν. Αρχίζει να καίει.. ίσα που, μη φανταστείς! Υδρατμοί στην ατμόσφαιρα κ θολούρα που σε χαλαρώνει... Κι εύχεσαι να μπορούσες να μείνεις εκεί για πάντα ! Κι ας αρχίζει να σε καίει και να κοκκινίζει το δέρμα σου, εσύ ίσως και να μην το καταλαβαίνεις!! Ναι, είναι ωραία, αλλά θα  μείνεις εκεί τραυματίζοντας τον εαυτό σου; Θα παραδοθ σείς έτσι απλά και με τη θέλησή σου σε ενα έγκαυμα που θα σε ταλαιπωρεί για καιρό...;

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Θεωρία Νο117: θα χαθώ ένα πρωί σε μια ελεύθερη ιδέα

Έρχονται στιγμές που θες να μείνεις μόνος...μακριά απ' όλους και απ' όλα... αλλά αυτές οι στιγμές χωρίζονται σε δύο ειδών, ας πούμε. Άλλοτε γιατί έχεις ανάγκη να βρεθείς με τον εαυτό σου κι άλλοτε γιατί θες να δεις αν και ποιοί θα σε ψάξουν ώστε να μην μείνεις μόνος. Βασικό λοιπόν είναι να ξέρεις για ποιόν απ' τους δύο λόγους θέλεις να ξαμείνεις πιο πέρα, κάθε φορά που το επιλέγεις!
Εγώ μπορώ να τους δεχτώ και τους δύο, όχι απλώς να τους δικαιολογήσω, αλλά να τους δεχτώ. Εσύ, που το διαλέγεις, ξέρεις να το αιτιολογήσεις;; Ξέρεις να μου πεις ότι θέλεις εσένα κι όχι εμένα εκείνη τη στιγμή ή αντίστοιχα να δεχτείς την προσπάθειά μου να σε προσεγγίσω και να σ'αγκαλιάσω;; Γιατί, ξέρεις, μπορεί να μου δώσεις να καταλάβω λάθος ότι πρέπει να ψάξω τί έγινε και να σε βοηθήσω, ενώ στην πραγματικότητα δεν εχεις χώρο κ χρόνο για μένα ή αντίστοιχα ότι σε πιέζω και σε στριμώχνω τη στιγμή που με έχεις ανάγκη περισσότερο... Δε λέω, καλές και ισχυρές οι σιωπές, αλλά και τα λόγια εκτός από βλαβερά μπορούν να αποδειχθούν λυτρωτικά. Όχι τα πολλά λόγια. Όχι τα καθυστερημένα και προερχόμενα από συσσωρευμένο θυμό ή κάποιο άλλο συναίσθημα. Τα αληθινά, τη στιγμή που τα νιώθεις. Μπορεί και μια κουβέντα να αρκεί. Από το να έρθει η παρεξήση, καλύτερα να δωθεί εξήγηση κι ας είναι και πικρή.

p.s. Δε θέλω να ακούσω για κατάλληλες στιγμές... έχω τσεκάρει και τις 24ώρες της μέρας, καμιά τους δε συμφέρει :p