Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Θεωρία Νο28: Πειρασμοί.

Για την Εύα ήταν το μήλο...

Για τον Ιούδα τα 30αργύρια...

Για σένα, άραγε, τι...??


Πόσες φορές έκανες κάτι το οποίο σκεφτόσουν καιρό μετά αν έπρεπε ή όχι να είχες κάνει...??Πόσες πάλι ήταν κάτι που δεν τόλμησες κι αργότερα είπες "έπρεπε να το είχα κάνει"...??

Κι αν γυρίσεις τώρα και σκεφτείς, σ'όλες αυτές τις περιπτώσεις όλο και κάτι υπήρχε στο οποίο υπέκυπτες και οδηγούσουν σ'αυτή τν πράξη που αναλογιζόσουν για καιρό μετά αν έπρεπε ή όχι να είχες κάνει...

Τη μία για να αποδείξεις κάτι σε φίλους-ες, παρέα... μετά για να φανείς cool στο αγορι που σου άρεζε...για να αποδείξεις κάτι στους γονείς σου, σε κάποιον τρίτο ή...ή ακόμη και στον ίδιο σου τον εαυτό! Μπορεί να ήταν και η ένταση, το πάθος της στιγμής! Η καινούρια εμπειρία...Ήταν όλα όμως πειρασμοί...πειρασμοί που δεν άντεξες να αφήσεις στην άκρη! Πειρασμοί στους οποίους υπέκυψες.. Δεν ήσουν αρκετά δυνατός ώστε να τους αποφύγεις ή δεν ήθελες?!?? Κι αν τους ξανασυηναντούσες θα υπέκυπτες πάλι?!?? Δεν θα είχες πάλι τη συγκίνηση της νέας εμπειρίας..θα το έκανες ωστόσο ξανα??
...φαντάζομαι για άλλους πειρασμούς η απάντηση θα είναι ναι, για άλλους όχι... σημαίνει όμως αυτό ότι οι πρώτοι άξιζαν και καλά έκανες και για τους δεύτερους θα έπρεπε να μετανιώνεις?!??

Δεν ξέρω αν ισχύει κτ τέτοιο... ξέρω όμως, πως τελικά -αν όχι όλες- οι περισσότερες πράξεις μας ελέγχονται από πειρασμούς στους οποίους υποκύπτουμε ή όχι...

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Θεωρία Νο27


Μπαίνω στο σπίτι τον χαιρετάω
κοντά του πάω και τον φιλώ
σ΄εκείνον λέω το σ΄αγαπάω
όμως σ΄εσένα το εννοώ

Κάποιον άλλον φιλάω κάποιον άλλον κοιτάζω
κάποιον άλλον αγκαλιάζω μα για σένα ζω
Κάποιον άλλον φιλάω τις στιγμές μου του δίνω
πλέον πεθαίνω για κείνον μα για σένα ζω

Εκείνον θα΄χω απέναντί μου
όμως εσένα θα ονειρευτώ
τη μέρα μπαίνω στη φυλακή μου
τη νύχτα βγαίνω στον ουρανό

Κάποιον άλλον φιλάω κάποιον άλλον κοιτάζω
κάποιον άλλον αγκαλιάζω μα για σένα ζω
Κάποιον άλλον φιλάω τις στιγμές μου του δίνω
πλέον πεθαίνω για κείνον μα για σένα ζω
Κάποιον άλλον φιλάω κάποιον άλλον κοιτάζω
κάποιον άλλον αγκαλιάζω μα για σένα ζω
κάποιον άλλον χωρίζω κάποιον άλλον πληγώνω
τελικά τον σκοτώνω και μαζί σου ζω...


...και ποιός θα το 'λεγε ότι θα το ένιωθα τοσο πολύ αυτό το τραγούδι ε?!

αχ, ανόητες αγάπες, ανόητα φιλιά...κι εγώ τι?ακόμα πιο ανόητη που τα ζητώ ακόμα...?!??

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Θεωρία Νο26: Δε χρωστάω σε κανενα.

Συχνά κάνουμε πράματα που δεν περιμέναμε ότι θα κάναμε, που δεν μας χαρακτηρίζουν κι όμως μας στιγματίζουν στα ματια κάποιων... Αν βέβαια δε μας χαρακτηρίζουν, γιατί τα κάνουμε?!
Κι αρχίζει ο προβληματισμοοος... και γιατί να σχηματίσουν γνώμη από μια πράξη της στιγμής?!? και γιατί να προσπαθήσω εγώ μετά να αλλάξω αυτή τη γνώμη?!?? τους χρωστάω κάτι?!?? όχι, δε νομίζω! Ωστόσο, γιατί με νοιάζει το τι θα πουν?!?? αφού εγώ αυτό ήθελα να κάνω... ή μήπως όχι?!?? αφού δεν είμαι εγώ αυτή...ενθουσιασμός της στιγμής?! αίσθηση της μάζας?! ανάγκη για διαφορετικές εμπειρίες?! το μότο μου "καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες"?! και πού πήγε το μότο "καλύτερα να μη μετανιώσεις για τπτ"...?!??
οχι όχι δε μετανιώνω...εεε, οκ ίσως για κάτιιι...αλλά και πάλι τι?! πρέπει να απολογηθώ?! σε ποιον και γιατί?? σε εσένα ή σε εκείνον-η? είστε καλύτεροι από μενα ή μήπως άγιοι?!??

. . . Το θέμα με αυτό το ποστ είναι ότι δεν ξέρω πού θέλω να καταλήξω.... στο ότι όλοι ασχολούνται με τις ζωές και τον χαρακτήρα των άλλων σα να μην εχουν δικιές τους ή στο γιατί κάνουμε πράματα που δε μας χαρακτηρίζουν....... !