Θεωρία Νο12: ΣΥΝΕΝΟΧΟ ΣΤΟ ΦΟΝΟ ΔΕ ΘΑ ΜΕ 'ΧΕΤΕ.

"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε"


Πόσο νόημα παίζει να έχουν αυτοί οι στίχοι και πόσο διαχρονικοί μπορεί να είναι...?! Νομίζω είναι ό,τι πρέπει για τη σημερινή-άθλια-θλιβερή κατάσταση.
Νομίζω πως αυτό πρέπει να κάνουμε: να αφήσουμε το νεκρό παρελθόν, να σκεφτούμε το μέλλον, αλλά να μείνουμε στο παρόν ώστε να σώσουμε ο,τιδήποτε-αν σώζετε.

και συνεχίζω να σιγοτραγουδώ: "..το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας... ξεγράψτε με απ'τα καταστιχά σας...στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας..."