Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Θεωρία Νο23: Υποχωρήσεις& συμβιβασμοί

Πρόκειται για ένα ποστ που θέλω εδώ και πολύ καιρό να γράψω, ομως κάθες φορά το διέγραφα γιατί απλά ένιωθα ότι δεν είχα έμπνευση και δεν μου άρεζαν αυτα που έγραφα! Ας ελπίσω αυτή τη φορά να πιάσει... Κι αν αυτό θεωρηθεί ο πρόλογος, ας προχωρήσω στο κυρίως θέμα!

Μια σχέση (οικγενειακή, φιλική, ερωτική) στηρίζεται στα θεμέλια που μπαίνουν...και για να αντέξει πρέπει να είναι γερά αυτά. Βέβαια αυτό προϋποθέτει χρόνο και θέληση.
Ωστόσο, εξίσου σημαντικές είναι οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί...με όρια φαντάζομαι όμως!
Όσο κι αν μοιάζουμε με κάποιον, αυτό δε σημαίνει ότι συμφωνουμε σε όλα ή ότι είναι σίγουρη η σχέση μας! προσωπικά, μάλιστα, πιστεύω πως ο ένας πρέπει να συμπλησρώνει τον άλλον... όπως τα κομμάτια του παζλ: έχουν μεν κοινα σημεία, δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση τα ίδια! οι προϋποθεσεις όμως για να μείνουν ενωμενα ποιες είναι...? Μιλώντας για μια σχέση, έτσι?! Δε νομίζω να μπορώ να απαντήσω σ'αυτό για τη σχέση...κάθε ζευγάρι-παρέα-οικογένεια βάζει τους δικούς του κανόνες..οι οποίοι προφανώς πρέπει να ακολουθηθούν για την ορθή λειτουργία(εκτός αν είστε υποστηρικτές του ότι οι κανόνες υπάρχουν για να καταπατούνται!).. Για να ακολουθηθούν όμως, πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί και υποχωρήσεις...στον εγωισμό, σε πράματα που μας αρέσουν αλλά ενοχλούν τους υπόλοιπους... το θέμα όμως είναι να το κάνουν και οι άλλοι!
Κι επειδή-κακά τα ψέματα- παραπάνω την ερωτική σχεση έχω στο μυαλό μου(!) οι υποχωρήσεις πρέπει να γίνονται κι από τις δύο πλευρές... κι όχι μόνο στην αρχή, με τον έρωτα και τον ενθουσιασμό! πρέπει να συναντηθούν κάπου στη μέση τα δυο άτομα...ούτε ο ένας να την ξεπεράσει ούτε ο άλλος...το μυστικό είναι να φτάσεις στη μέση και ο άλλος να έρθει να σε βρει..επειδή το θέλει. Το να φτάσεις ως τη μέση, σημαίνει ίσως και ν'αλλάξεις κάποια πράματα στη συμπεριφορά σου, στο τρόπο ζωής σου...σε ορισμένα όμως επίπεδα...να μη φτάσεις δλδ σε σημείο "να χαθείς από το χάρτη"! Πάντα να κρατάς κάποια πράγματα για τον εαυτό σου... ίσως ακούγεται εγωιστικό, είναι όμως θέμα επιβίβωσης. Γιατί αν τον χάσεις τον εαυτό σου και μείνει μόνο ο άλλος...?? ή αν στη χείρηστη φύγει κι αυτός?!??
Συζητώντας το χθες με μια φίλη, μου είπε πως έτσι δε προσφέρεις στη σχέση..πρέπει να αφεθείς(πράμα με το οποίο συμφωνώ κι εγώ!!)...κι εξάλλου "αν δεν χαθείς για την αγάπη, τότε γιατι?!???"...αυτά ηταν τα λόγια της... όμορφα ε? χμμ...ναι, αν όχι για την αγάπη, τότε γιατι...?! καλό...δεν το είχα σκεφτεί... όλα αυτά περί όρια, πισινές κτλ αναιρούν το μότο "τα δίνω όλα κι ας καταστραφώ"... περίεργα τα πράματα ε? δλδ αν εχς κάποια μικρά όρια χάνεται η σχέση....?? κι εμείς δλδ που τα βγάλαμε τι καταλάβαμε?!? θέλω να πω, σίγουρα σε μια σχέση όσο περνά ο καιρός δένεσαι, εμπιστεύεσαι τον άλλον, θες να είστε μαζί, να προσπαθήσεις να σώσεις τη σχέση, να αλλάξεις ακόμα κι εσύ ο ίδιος για να μην τον/την χάσεις...όμως τι θ κερδίσεις τλκ απ'αυτό?? γιατί, αν ρωτήσεις τι χάνεις είναι τον εαυτό σου!! Να σ'αγαπάει και να είναι μαζί σου γι'αυτό που είσαι δε θες...? σιγουρα θα συμβιβαστείς με κάποια πράματα, όμως μέχρι πού?!?? ναι, θα αλλάξεις κ ίσως προς το καλύτερο! Αν όμως, γυρίσει μια μέρα κ σ πει: δεν είσαι αυτός/αυτή που γνώρισα... ?? τότε τι?? έτσι τον/την κράτησες κοντά σου?!?? μήπως σας έδιωξες και τους 2...?!???
Αλλά ας μην είμαστε απόλυτοι... στη σχέση και στο χωρισμό είστε 2....φταίτε και οι 2... η απολυτότητα του ενός, η έλλειψη αυτοπεποίθησης του άλλου και οι διαρκείς υποχωρήσεις...
Οπότε, φτάνουμε και πάλι στη λυση της μέσης.... για πόσο όμως?? Πόσο θα μπορείς κι εσύ κι αυτός/αυτή?!?? ίσως για όσο υπάρχει αγάπη-έρωτας, θέληση, πίστη, ελπίδα...για όσο είστε "εμείς" κι όχι "εσύ και εγώ"...

8 σχόλια:

  1. Έτσι όπως το βλεπω εγω, η καλή σχέση φαίνεται μόνο στην πορεία. Αν είσαι διατιθεμένος να προχωρήσεις ή όχι με τον άλλον. Ή αν πρέπει να τον/την αφήσεις επειδή η σχέση σας "κάπου μπάζει νερά" και πρέπει να εγκαταλείψετε πριν να είναι αργά.
    Κι επιπλέον η σχέση να τα έχει όλα, μην περιμένουν και οι δυο δηλαδή να προχωρήσει για να τα έχει όλα. Γιατί έτσι θα είναι σα να "απαιτείται" δεσμευση για να υπάρχουν κάποια πράγματα. Λίγο βλακεία δεν είναι? Είμαι της άποψης "ας προσπαθήσουμε, ας γίνει κι όπου βγει"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από μια σχέση πρέπει να κερδίζουν και οι δύο (win-win) αν δεν ισχύει αυτή η ισορροπία (win-lose) τότε δεν μπορούμε να μιλάμε και για σχέση.
    Οι υποχωρήσεις με σκοπό να βρεθεί η χρυσή τομή πρέπει να είναι αμοιβαίες και όχι μονόπλευρες..

    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι της άποψης "ας προσπαθήσουμε, ας γίνει κι όπου βγει"

    ^ συμφωνω =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Sarper, φυσικά και όλα στην πορεία φαίνονται.όμως πιστεύω ότι σε κάθε είδους σχέση χρειάζονται και οι υποχωρήσεις.. βέβαια αν μπάζει νερά μάλλον πρέπει ή ν βρεις υδραυλικό ή να παρατήσεις το καράβι!!
    το πόσο πάει, θα φανεί αλλά θα πρέπει και να το προσπαθήσεις ;)

    Κώστα, νομίζω απλά ότι συμφωνούμε :) καλό σου απόγευμα κι εσένα!

    Mak. πάντα έτσι είναι πιστεύω.. όχι μόνο σε σχέσεις !
    προσπαθείς κι αν βγει τα κατάφερες! αλλά θα φανεί στην πορεία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ φτάνω στο άλλο άκρο... Θα μιλήσω για φιλική σχέση... σχεδόν αδελφική...
    Πάντα στους τσκωμούς μας ήμουν η πρώτη που έπερνα τηλέφωνο, η μόνη που υποχωρούσε για να σωθεί η φιλία...
    Όταν ήμασταν μικροί όμως ήταν αλλιώς. Τώρα οι λόγοι ενός τσακωμού είναι ακόμα πιο σοβαροί.
    Ερωτευτήκαμε το ίδιο αγόρι. Την ίδια περίοδο. Ανεκπλήρωτο και για τις δυο μας...
    Ακόμα και τότε υποχώρησα... είπα πως δενν πρόκειται να τον διεκδικήσω...
    Άλλα ακόμα κι αυτό δεν ήταν αρκετό.
    Θέλω να πω, ότι οι υποχωρήσεις πρέπει να γίνονται κι απ' τις δυο μεριές αλλιώς φτάνεις στο σημείο να σ' εκμεταλλεύονται...

    Πολύ ωραίο post!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καταρχάς, ευχαριστώ για το χρόνο σου:)
    τώρα, αυτό είναι και το νόημα του ποστ μου! χρειάζονται οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί, αλλά όχι μονόπλευρα!! καλοί και οι εγωισμοί πού κ πού σε σχέσεις(φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές) όμως σε πολυ μικρές δόσεις και σπάνια! η εκμετάλλευση δεν είναι ένδειξη αγάπης ή σεβασμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. δεν κάνει τίποτα. η σελίδα σου είναι από τις αγαπημένες μου.
    πολύ καλά τα λες στο ποστ σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σ'ευχαριστώ πολύ!
    ελπίζω να επανέλθει κ η έμπνευσή μου ώστε να διαβάσεις κι άλλα..!! χιχι
    προς το παρόν όμως καλές διακοπούλες μιας που φεύγω και θ κάνω καιρό μάλλον να γράψω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή