Θεωρία Νο48: life is like photography; we use negatives to develop

φωτογραφίες ή αλλιώς παγωμένες στιγμές..όχι, δεν είναι παγωμένες στιγμές οι φωτογραφίες! είναι στιγμές που κρατάμε ζωντανές- όχι παγωμένες! Μπορεί μάλιστα να πρόκειται για στιγμες που δεν πρόλαβες να ζησεις και τις ζεις μεσα από ενα κομματι χαρτί! Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ..και μου φαίνεται μεγαλειώδες αυτό!
[Φωτογραφίες παρόν που γίνεται παρελθόν
προτού προλάβεις να συνειδητοποιήσεις
Φωτογραφίες γιατί όσο κι αν μείνεις στο παρόν
τον χρόνο πίσω δεν γίνεται να γυρίσεις..]
Μπορεί πλέον η αίγλη του φωτογραφικού άλμπουμ να μην υπάρχει, λόγω πολλών gigabytes, σκληρών δίσκων, ψηφιακών κορνίζων κτλ όμως όπως και να εχει οι φωτογραφίες κρατούν έντονότερα ζωντανές τις μνήμες μας...μας φέρνουν κοντά ίσως όταν είμαστε μακριά και μας προσφέρουν χαρά και νοσταλγία...αναμνήσεις-άλλες καλές κι άλλες κακιές! αλλά όπως και να εχει πρόκειται για κομματια του εαυτού μας και της ζωής μας καθώς προχωράμε...

υ.γ. περίεργος ο τόνος της δημοσίευσης αυτής θαρρώ! :s
και σε περιπτώση που δεν έγινε σαφές, λατρεύωωωωω τις φωτογραφίες...σίογυρα δεν τις χρειάζομαι για να κρατήσω κατι ζωντανό μέσα μου, αλλά μια ματιά πάντα με βοηθούσε ν'αντλήσω κουράγιο με τον εναν ή τον άλλον τρόπο...!
memories give me the strength i need