Θεωρία Νο9: Μα ό,τι μας δένει στα παλιά είναι οι κακιές συνήθειες(?)

Άντε τώρα να το εξήγήσεις κι αυτό! Λες κι όλα συνομοτούν για να μην ξεχάσω...!Που δεν ξεχνάω δλδ, αλλααααα να, εκεί που είπα είναι το τελευταίο που μ'απασχολεί, τσουπ!όλοι μαζί θυμήθηκαν να ρωτήσουν κάτι σχετικό-τι κάνει, αν θα έρθει... μα πού να ξέρω?! έχω χάσει τα ίχνη του...τώρα θα μου πεις, αν δεν ήθελες δεν θα τα έχανες...ε, ναι στην προκειμένη περίπτωση-νομίζω-το ήθελα! κι όπως είχα πει, σ'αυτή τη φάση είναι το τελευταίο που μ'απασχολεί. Κι όμως, οι καθηγητές, η μάνα μου, τα ζευγαράκια στη βιβλιοθήκη, η βιβλιοθήκη η ίδια όπου διαβάζαμε μαζί, οι ημερομηνίες, τα γεγονότα, τα τραγούδια....όλοι συνομοτούν να έρχεται διαρκώς στο μυαλό μου!! Μόνο εκεί όμως...
Και ιδού η απορία: έτσι είναι ή εγώ τα βρίσκω όλα αυτά ως αφορμές για να σε φέρω κ πάλι στο μυαλό μου...?!? ...Οι αληθηνοί εραστές, λέει, ξανασυναντιούνται...ανήκουμε άραγε σ'αυτούς-τους αληθινούς? Αλλά επίσης, οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, λέει-κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων-...
Κι αλήθεια, δεν ξέρω τι απ'τα δυο θέλω...και τα δυο τα επιθυμώ, και τα δυο τα φοβάμαι...!Ποιος ξέρει πώς θα τα φέρει όμως και πάλι η ζωή, ε?

Μονάχα εσύ να 'σαι καλά-μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ-μπορεί να ζούμε χωριστά-μα τότε ζήσαμε μια αγάπη...