Θεωρία Νο4: time is running out

36 βδομάδες...ποιος θα το 'λεγε πως θα είχαμε φτάσει κιόλας στις 6...??για την ακρίβεια λίγο γιγότερο από 6 !!
Η πρώτη αναφορά στην αντίστροφη μέτρηση έγινε από τον Πάνο, τον Αύγουστο...δεν είχα καλά καλά αρχίσει και τσουπ!αυτός μου μιλούσε για το πότε θα τελειώσω..!!!αλλά το είπε με ωραίο τρόπο-δεν μπορώ να πω! "Πώς νιώθεις που σε 36 εβδομάδες θα είσαι φοιτήτρια...?" WOW !!! ακούστηκε ωραίοοοοο-συνάμα κι αγχωτικό αν το καλοσκεφτόμουν!
εν πάσει περιπτώσει, από τις 36 εβδομάδες(9μήνες δλδ-πωπωωωω εγώ και οι έγκυοι!!χιχι)φτάσαμε σήμερα στις 6(στους 2 δλδ μόνο μήνες-άντε μ'έναν πόνο!!! xD)...κι ενώ όλα έγιναν τοσοοο γρήγορα ήτανε τοοοοσααα πολλά αυτά που έγιναν! όπως συμβαίνει πάντα άλλωστε όταν κοιτάμε πίσω στο χρόνο...
...προχθές ψάχνοντας κάτι σ'ένα συρτάρι μου, ανακάλυψα 3τετράδια...το ένα ήταν λεύκωμα από το δημοτικό και την 1η-2α γυμνασίου...ωραίες εποχές!:P τα άλλα δύο ε? Το ένα ήταν το τετράδιο της έκθεσης που είχα στην έκτη δημοτικού! :o Ποιός θα το φανταζόταν!δεν μπορώ να πω, καλά έγραφα!!! Κι όχι, για να μη νομίζετε, το άλλο τετράδιο ήταν ένα παραμύθι που είχα ξεκινήσει να γράφω παρακαλώ!!!ναι, μάλιστα, παραμύθι! "Οι ιστορίες της μικρής Χριστίνας" (μα καλά, γιατί δεν είχα βάλει ένα πιο παραμυθένιο όνομα...?!)...και είχα γράψει 7 κεφάλαια!!βέβαια έχει μείνει ανολοκλήρωτο,αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση!...
Ας κλείσω όμως αυτή την παρένθεση,γιατί έχουν περάσει 6χρόνια από τότε και τώρα είμαστε στις -6εβδομάδες...!!χαχα ναι, σε 41 μέρες δίνω πανελλήνιες-εγώ κι οι συμμαθητές μου σ'όλοι την Ελλάδα! Όχι, δεν είναι το ότι αγχώνομαι που έφτασε ο καιρός, γιατί όπως είπα κι όπως ξέρουμε όλοι θα περάσουν κι αυτές οι μέρες χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι! Πες λοιπόν ότι περνάνε οι μέρες κι ότι γράφουμε και Πανελλήνιες(καλά ελπίζω Παναγίτσα μου!)και περνάμε και στη σχολή που θελουμε...ή σε κάποια σχολή εν πάσει περιπτώσει, την οποία με τον καιρό(ο οποίος τρέχει-αυτός κι ο Κεντέρης ένα πράμα:P)την τελειώνουμε και παίρνουμε το πτυχίο μας! Και μετά...? να 'μαστε πάλι στα παιδικά χρόνια...αυτή δεν είναι η ερώτηση των παιδιών όταν ακούνε ένα παραμύθι...?! Μόνο που τώρα δεν είναι παραμύθι και η απάντηση δεν είναι "..και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..." Η απάντηση είναι "δεν ξέρω." Ουτε εγώ ξέρω ούτε εσύ ούτε ο Γιωργάκης ούτε καν1 ! Αλλά γιατί έτσι? Αν και, να σου πω?δεν με νοιάζει το γιατί πλέον!με νοιάζει το "έτσι". Γιατί "έτσι" δεν ξέρω αν θα έχω δουλειά για να βγάζω έστω το ψωμί μου, να βοηθήσω τους γονείς μου ή να συντηρήσω μια κάποια οικογένεια. Αλλά τι λέω?!και να έχω καποια δουλειά τα χρήματά που θα βγάζω θα είναι για να τα τρώνε άλλοι-χωρίς να ξέρω ποιοί,γιατί&πώς! Κι όμως, έχουμε πέσει όλοι με τα μούτρα στο τριπάκι του να γράψουμε καλά στις πανελλήνιες για να μπούμε σε μια "καλή" σχολή...λες κι αυτό θα εξασφαλίσει το μέλλον! Έτσι που τα κάνατε ρε, θα υπάρχει μέλλον...?!?